De tuinen

Het representatieve hart van ons buiten. Hierin komt alles samen, al onze creativiteit en onze liefde voor alles dat leeft en kleur geeft aan ons leven! Van hieruit trekken wij verder de tuinen in om ook daar vorm en uiting te geven aan ons diepe verlangen naar een mooie en ideale wereld; een wereld waarin voor alles en iedereen een plek is. Een woest paradijs met uitbundige plantengroei!

Hier geven wij vaste planten en siergrassen de ruimte om zich te tonen in al hun gedaantes. Afzonderlijk zijn ze al wonderschoon maar in het spel dat ze samen aangaan wordt het werkelijk een feest. Een feest van vorm, kleur, geur en beweging!

Onze voorgaande tuinen stonden in het teken van sierplanten en in Frankrijk deden we ook wat aan moestuinieren. Dat was en is ons ding niet. De voortdurende aandacht die zo'n tuin vraagt en de nadruk op éénjarige planten gaat niet samen met ons vaste planten tuiniers. Eten uit eigen tuin is en blijft echter aantrekkelijk. Zo kwamen wij uit bij een voedselbos.

De bomen, heesters en planten in ons voedselbos geven ons en andere bewoners van de tuin fruit, groente en noten. Van Japanse peer tot andijvie, van aardbei tot aardpeer, maar vooral zo veel mogelijk vaste planten en zo min mogelijk éénjarigen. Minder werk en meer te eten!

Door de combinatie van zo heel veel variëteiten ontstaat er een sterk ecosysteem waar ziekten en plagen zelfs welkom zijn. Alleen de sterksten overleven en zo hoort het te zijn. De planten, schimmels, het bodemleven en alles wat boven de grond kruipt en vliegt werkt als één organisme en elke verstoring daarvan (ook met biologische bestrijdingsmiddelen!) maakt het systeem zwakker.

Het hele jaar rond kunnen eten uit het voedselbos is ons streven. En zoals Henk Gerritsen en Piet Oudolf al zeiden in "Meer Droomplanten": "Iedereen mag mee-eten!"

Hier niet de beslotenheid van het Rondeel of het voedselbos maar de ruimte en de weidsheid van een Noord-Hollandse polder met als achtergrond de West-Friese omringdijk. Slingerende paden omzoomd door knotwilgen. Ontsnap aan de overdaad van het alles aan de andere kant van de windsingel. De wind door de haren en de zon in het gelaat kun je hier genieten van de wolkenluchten en de ondergaande zon. Hoeveel beter kan een mens het treffen?

Maar hoeveel mooier zou het zijn als de steenuil zich in een knotwilg vestigt, de veldleeuwerik zijn capriolen weer vertoont en de roerdomp zich schuil houdt in het riet. We doen het met de koolmees en de blauwe reiger en zo nu en dan een buitenissiger vogel. Aan ons zal het niet liggen.

Een schuilplaats voor vele vogels, een windscherm voor ons en onze have; het zijn zomaar twee belangrijke functies voor de noord-zuid geplante bomen op ons terrein. De bomen zijn goed bestand tegen de wind die hier vaak flink doorblaast. Essen, elzen, berken, meidoorns en vlieren vormen de hoofdmoot. Schaduw geven ze voor de door ons geliefde schaduwplanten. Van het snoeiafval maken we paden, alles heeft waarde en wordt gebruikt.

De beplanting langs de weg maakt de voorbijgangers het hof; even de pas inhouden om te zien wat daar zich afspeelt en een glimp opvangen van de beplanting verderop in het rondeel. Het struisriet (Calamagrostis x acutiflora 'Karl Foerster') houdt een groot deel van het jaar trouw de wacht. Samen met Geranium psilostemon, Foeniculum "Giant Bronze" en Salvia nemerosa "Amethyst" zorgen voor een vaste basis. Kortlevende planten als Centranthus ruber, Knautia macedonica, Nasella, Salvia sclarea, wilde Margrieten en Verbena bonariensis mogen zich daartussen zaaien.

Laat het een inspiratie zijn voor iedereen die voorbijtrekt, even verwonderen alvorens weer de pas erin te zetten of het gaspedaal in te drukken.

Waar ooit een vijver was staat nu een zomerlinde geflankeerd door twee tamme kastanje's. Nu nog vol in de zon maar in de toekomst schaduwrijk. Het is heerlijk even uit te rusten op de stenen bank. Even bewonderend genieten van de uitbundigheid van de border met veel gele en oranje bloemen. 

De boerensloot die ook nog eens hier eindigt. Hoeveel zompiger kun je het krijgen? Wat in 2014 nog een kale oever was is nu begroeid met een diversiteit aan planten. De kattestaart bloeit hier maandenlang tussen de teenwilgen. Beestjes schuilen onder de paraplu's van de Darmera peltata (schildblad) of kruipen er omhoog langs de stelen om te zien wat er verder te halen valt.

Achter het gaas onze hennen en in de sloot de eenden. Hier is het rustig, zo uit de wind en even weg van huis en have. Aan de overzijde van de sloot de tuin van de buren. Het groen zet zich daar voort. Zoals het hoort.

Zelf planten kweken, deze plek geeft ons de ruimte dat te doen. Kweken in zaaibakjes of de volle grond, het is altijd weer spannend. Planten scheuren of stekken, wat een rijkdom kan één enkele pol geven. Daarna de grond in, Bij onszelf, vrienden of bij een klant. Met aandacht gekweekt, met zorg geplant en dat op de juiste plek voor een gezond bestaan!

(Wij kweken NIET voor de verkoop aan bezoekers van onze tuin.)